Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
jerry
Feyenoord doet normaal, dat is alles
Door SJOERD MOSSOU
ROTTERDAM - Op dagen dat er een training vervalt of opschuift, loopt Leon Vlemmings steevast een rondje door de catacomben.
afbeelding vergroten Leon Vlemmings (l) kan Feyenoord als interim-trainer alsnog naar Europa leiden. FOTO PICS UNITED
Norma van het spelershome, Carlo de Leeuw in het materiaalhok, de medische staf; iedere medewerker wordt persoonlijk op de hoogte gebracht door Vlemmings zelf.
Het klinkt als een onbeduidend tafereel, maar juist dat eenvoudige wandelingetje staat symbool voor de huidige werkethiek bij Feyenoord. Als Vlemmings iets essentieel veranderde sinds zijn entree als hoofdcoach in januari, dan zijn het de onderlinge verhoudingen op de werkvloer. Wie je bij Feyenoord ook spreekt over de aanpak van Vlemmings, steeds komen dezelfde twee steekwoorden terug: communicatie en duidelijkheid.
Juist op die gebieden was er veel scheefgegroeid onder Gertjan Verbeek. De vertrokken trainer werkte vol overgave aan de wederopbouw van Feyenoord, maar in al zijn geestdrift ging er ook veel mis.
Verbeek wilde zó snel vooruit, dat hij geregeld vergat achterom te kijken of iedereen wel meeliep. Terwijl spelers en medewerkers hardnekkig twijfelden en klaagden over de gekozen koers, stapte Verbeek stoïcijns rechtdoor.
Vlemmings heeft meer dan zijn voorganger het vermogen goed te luisteren en zijn route daarop aan te passen. Soms door de teugels stevig aan te trekken, dan weer door wat gas terug te nemen.
Toen Roy Makaay en een paar ploeggenoten voorstelden om half april een kort teamuitje naar Bayern München-Barcelona te organiseren, paste Vlemmings zijn trainingsschema aan. Ook de coach zag in dat ontspanning kon helpen bij een fris slot van de competitie. Getraind werd er wel, maar pas later op de middag, na terugkomst uit München.
Het is onzin de aanpak van Vlemmings als uitzonderlijk of revolutionair te betitelen. Na de chaotische maanden onder Verbeek had Feyenoord vooral behoefte aan rust en logica. ‘Normaal doen’ werd de leidraad bij Feyenoord, de gezonde dialoog kwam terug.
Een beetje zoals Adrie Koster dat deed na het vertrek van Henk ten Cate bij Ajax, bewust of onbewust. Een murw gebeukte club kreeg de tijd om op te krabbelen, zonder ruis of kabaal.
Naar buiten toe spreekt Vlemmings zonder stemverheffingen of ruige oneliners. En de trap na richting Verbeek wordt behoedzaam vermeden. ,,Want ik was er als assistent ook zelf bij,’’ benadrukt Vlemmings voortdurend. ,,Ook ik was medeverantwoordelijk.’’
Je zou dat saai kunnen noemen, maar Feyenoord vaarde wel bij dat evenwicht. Eind januari was degradatie voor de Rotterdammers dichterbij dan de play-offs, maar de ploeg eindigde alsnog als zevende in de competie.
Op een paar mindere beurten na - tegen Roda JC en FC Volendam - oogde het elftal stabiel en strijdbaar. Of Vlemmings de bagage heeft om een grote club ook over een langere periode te leiden, is moeilijk te zeggen. Maar vooralsnog blijkt de Brabander wel de juiste man op het juiste moment.
,,Het draait weer gewoon om voetbal,’’ zei Giovanni van Bronckhorst onlangs. Onder Vlemmings staat het spel weer centraal, wilde de aanvoerder er maar mee zeggen. Trainingen draaien om onderlinge afspraken in het veld, om automatismen. Ook bij Vlemmings zijn spelers verplicht tot krachttraining, maar niet per se aan de apparaten in de fitnessruimte. Een speler die zijn fysieke programma liever buiten afwerkt, gaat met een assistent-trainer het veld op. Dezelfde intensiteit, maar zonder tegenzin.
Opvallend is daarbij het aantal blessuregevallen bij Feyenoord. Waar Verbeek met een stortvloed aan (spier)blessures kampte, beschikt Vlemmings de laatste maanden over een behoorlijk complete selectie. Blessures zijn er nog wel, maar niet meer in de bizarre aantallen van weleer.
Om de stress van de wintermaanden af te schudden, was ook plezier een belangrijke factor. Trainingsoefeningen hebben onder Vlemmings vaak een spelelement. Partijvormen worden soms afgewerkt in kleine toernooien, dan weer worden ze beslist met latje trappen. Onlangs verlieten de spelers van Feyenoord al voetgolfend het trainingsveld. De kleedkamerdeur was de hole; degene die de minste balcontacten nodig had, was winnaar.
,,Maar het is ook vaak genoeg heel scherp, serieus,’’ aldus Van Bronckhorst. ,,De week is gestructureerd opgebouwd en overal zit een duidelijk idee achter. Iedereen weet precies waar hij aan toe is. Dat is heel belangrijk geweest voor dit team.’’
Ook tactisch trachtte Vlemmings in de eerste plaats duidelijkheid te scheppen. Achterin mag André Bahia zich puur vastbijten in een tegenstander, met een opbouwend sterke speler naast zich. Leroy Fer hoeft zich niet meer in de rol van spelverdeler te manoeuvreren en op het middenveld is de taakverdeling helder.
Feyenoord speelt nog lang niet altijd geweldig, maar er is wél een heldere lijn zichtbaar. Of het genoeg is, moet de komende dagen blijken in de play-offs. Bij winst gaat Vlemmings de geschiedenis in als de onbekende interim-coach die het seizoen van Feyenoord redde. Bij verlies is hij in de beeldvorming al snel de toevallige passant die niet meer dan zevende werd.
De play-offs kunnen de nabije toekomst van Feyenoord bepalen, maar ook die van Leon Vlemmings.
